Drukarki i Plontery

Drukarki Igłowe

Wykorzystuje do drukowania taśmę barwiącą, podobną do tej stosowanej w maszynach do pisania. Jej główną zaletą są niskie koszty eksploatacji i możliwość drukowania kilku kopii na papierze samokopiującym. Do dziś często używa się ich do druku faktur itp.  Dość głośne uderzanie głowicy w nośnik poprzez taśmę powoduje, że drukarki igłowe należą do najhałaśliwszych spośród spotykanych współcześnie (jeszcze większy hałas podczas pracy wywoływały nieużywane już dziś drukarki wierszowe). Drukarki igłowe są drukarkami tańszymi w eksploatacji niż drukarki atramentowe i drukarki laserowe. Są to ponadto urządzenia z niewielkimi wymogami co do jakości papieru i środowiska pracy. Pozwala to na dodatkowe oszczędności i zastosowania do celów, w których użycie drukarek laserowych byłoby niemożliwe.

Drukarka Laserowa

To rodzaj drukarki wykorzystującej w procesie drukowania laser. Drukarki laserowe charakteryzują się bardzo wysoką jakością wydruku, a druk pod wpływem wody nie rozpływa się.
Drukarka laserowa drukuje poprzez umieszczanie na papierze cząstek tonera. Zasada działania drukarek laserowych jest bardzo podobna do działania kserokopiarek i składa się z kilku etapów:

·                    Przygotowanie wałka - wałek pokryty materiałem światłoczułym np. selenem, OPC (organic photoconducting cartridge) lub krzemem jest elektryzowany,

·                    Naświetlanie - wałek naświetlany światłem lasera lub linijki diodowej. Przez to miejsca naświetlone tracą swój ładunek elektryczny. Wyróżnia się dwa typy drukarek

·                                w drukarkach typu write-black miejsca naświetlone odpowiadają punktom, które mają być zadrukowane, technika ta zapewnia uzyskanie głębszej czerni

·                                W drukarkach write-white miejsca naświetlone odpowiadają punktom, które mają pozostać niezadrukowane, technika ta zapewnia dokładniejszy druk detali

·                    Wywołanie - w miejscach naświetlonych/nienaświetlonych toner "przeskakuje" z wałka wywoływaczki (z ang. developer) na wałek światłoczuły,

·                    Przenoszenie - toner z wałka poprzez dotyk przenosi się na papier, proces ten jest wspomagany zazwyczaj przez elektryzowanie ładunkiem przeciwnego znaku elektrody umieszczonej pod papierem.

·                    Utrwalanie - karta papieru przechodzi między rozgrzanymi wałkami gdzie rozgrzany toner zlepia się i jest wprasowywany w kartkę.

·                    Czyszczenie - wałek światłoczuły jest rozelektryzowany i czyszczony z toneru, który nie przeszedł na papier.

Drukarki Atramentowe

Drukarka wykorzystująca do druku atrament, a mówiąc poprawniej tusz (barwnikowy lub pigmentowy), poprzez wystrzeliwanie malutkich kropel środka barwiącego przez mikroskopijne dysze wykonane w głowicy drukarki przechodzącej nad elementem zadrukowywanym.
Drukarka atramentowa wykorzystuje do druku tusz, który dzielimy na dwie grupy: rozpuszczalnikowy i pigmentowy.

Tusz rozpuszczalnikowy jest jednorodną cieczą z rozpuszczonymi barwnikami i może tworzyć bardzo małe krople, które są niezbędne do otrzymania wysokich rozdzielczości w wydrukach. Wadą jest podatność wydruków na czynniki zewnętrzne, jak: promienie UV (blaknięcie), woda, tarcie.

Tusz pigmentowy zawiera w sobie cząstki stałe – pigmenty. Atutem tuszu pigmentowego jest duża odporność na czynniki zewnętrzne takie jak: woda, promienie UV, tarcie. Wady takiego tuszu to: stosunkowo duża wielkość kropli, utrudnione mieszanie się między sobą.

Każdy z podanych tuszy ma dobre i złe strony. Najczęściej w drukarkach atramentowych stosuje się naraz oba typy tuszu.

Druk atramentowy dzielony jest na dwie grupy:

·                    Metoda piezoelektryczna - piezoelektryczne kryształy, pod wpływem naprężeń mechanicznych wywołanych przez ładunki elektryczne wyrzucają atrament z głowicy. Ujemne napięcie deformuje kryształ na zewnątrz i atrament jest zasysany do komory. Jeśli napięcie jest dodatnie, piezoelektryki wyginają się w przeciwnym kierunku i atrament zasysany jest do dysz. Kolejne ujemne napięcie wciąga ponownie kryształki do wewnątrz, co zapobiega przypadkowemu dostaniu się niepożądanych kropelek na papier, które mogłyby pogorszyć jakość wydruku.

·                    Metoda termiczna - W tym wypadku każda dysza ma w sobie element grzejny (zazwyczaj jest ich 48-512). Impulsy elektryczne wysyłane są do elementu grzejnego, który rozgrzewa atrament do ok. 300 °C, a tworzący się pęcherzyk pary tuszu wyrzuca kroplę z dyszy.

Najczęściej spotykane są drukarki atramentowe z tuszem w postaci ciekłej. Istnieją też jednak tusze stałe (solid ink), bazujące na żywicach rozpuszczanych termicznie  w drukarce przed wydrukiem, stosowane w tzw. drukarkach stałoatramentowych.

Drukarka Termiczna

Drukarka drukująca na specjalnym papierze termicznym, który ciemnieje pod wpływem ciepła. Nie jest potrzebnataśma barwiąca, toner czy tusz. Najczęściej jest stosowana w kasach i drukarkach fiskalnych. Ich zaletą jest szybkość wydruku, cicha praca. Wadą zaś – zanikanie wydruku, szczególnie pod wpływem światła słonecznego lub wysokiej temperatury.