Płyty główne

 


Płyta główna
 

 

Płyta główna - najczęściej zielona, prostokątna płyta na której umieszcza się następujące układy elektroniczne komputera:


- pamięć RAM,
- pamięć ROM,
- BIOS,
- chipset,
- procesor,
- gniazdo procesora,

- gniazda rozszerzeń PCI,

- złącza EIDE,

 

Na krawędzi płyty głównej znajdują się łącza portów szeregowych, równoległego portu klawiatury, myszy oraz portu USB, sloty (gniazda karty graficznej, muzycznej, TV itp.).

BIOS jest to program zapisany w pamięci ROM. Testuje on sprzęt po włączeniu komputera, uruchamia system operacyjny, kontroluje transfer danych pomiędzy komponentami tj. dysk twardy, procesor czy napęd CD-ROM. Za pomocą wbudowanego w BIOS programu SETUP można zmieniać standardowe ustawienia BIOSu np. parametry podłączonych dysków twardych lub zachowanie komputera po jego włączeniu.

Gniazda rozszerzeń PCI (Peripherial Components Interconnect) - ówczesny standard gniazd rozszerzeń przeznaczonych do kart rozszerzeń wykonanych w tej architekturze. PCI spełnia normy standardu Plug and Play, obsługuje bus mastering i może przesyłać dane w porcjach po 32 jak i 64 bity. Przez PCI urządzenie może przesyłać dane z prędkością do 132 MB/s. W gnieździe rozszerzeń montuje się takie karty rozszerzeń jak:
- Karta graficzna,
- Karta muzyczna,
- Karta telewizyjna,
- Karta sieciowa.

Cache - pamięć buforowa drugiego poziomu jest instalowana na płycie głównej w sposób umożliwiający jej rozbudowę. Płyty główne wyposażane są standardowo w pewną określoną ilość pamięci cache L2. Najczęściej spotykane rozmiary to 256 KB, 512 KB, 1MB, 2MB.

Złącze EIDE - najczęściej stosowany w pecetach kontroler napędów. EIDE to rozszerzony i ulepszony typ interfejsu IDE, oferujący między innymi większą szybkość transferu danych (do 17 MB/s).

Gniazdo pamięci SIMM (Single-Inline Memory Module) - jest to gniazdo w którym umieszcza się "kości" pamięci SIMM. Standard konstrukcyjny o 32 stykach; szyna danych ma szerokość zaledwie 8 bitów.

Gniazdo pamięci DIMM (Dual-Inline Memory Module) - jest to gniazdo w którym umieszcza się "kości" pamięci DIMM.

Gniazdo zasilania - jest to gniazdo poprzez które doprowadzone jest napięcie zasilające całą płytę główną i umieszczone na niej elementy.






Przykładowy procesor


 
 

 

 

Schemat blokowy płyty głównej firmy intel

 







Płyty w standardzie AT
 

AT (ang. Advanced Technology) – standard konstrukcji płyt głównych oraz zasilaczy i obudów komputerowych do nich. Obecnie wyparty przez ATX.

Standard AT został udostępniony w 1984 r. przez IBM. W odróżnieniu od wcześniejszych standardów: PC i XT, rozpowszechnił się bardzo szeroko ze względu na rozkwit rynku komputerów w latach 80. Klony komputerów IBM używały w tamtych czasach konstrukcji kompatybilnych z AT, przyczyniając się do popularności tego standardu. W latach 90. wiele komputerów wciąż wykorzystywało AT oraz jego odmiany, jednak od 1997 r. do głosu doszedł standard ATX.

Standard ten wyróżnia się między innymi:

·                    przełącznikiem stanowym, który ma stan włączony lub wyłączony, najpierw należy zamknąć system operacyjny, a następnie wyłączyć komputer,

·                    jednym złączem DIN służącym do podłączenia klawiatury,

·                    brakiem jednolitego standardu umiejscowienia elementów, skutkującym umiejscowieniem niektórych elementów w taki sposób, że uniemożliwiają instalację innych, np: umiejscowienie zasilacza uniemożliwia dostęp do pamięci operacyjnej,

·                    dwa prawie jednakowe złącza zasilania, których jednakowy wygląd często doprowadzał do uszkodzenia płyty głównej,

·                    znajdowały się tam 2 napięcia zasilania 5v i 12v,

·                    gniazda szeregowe i równolegle podłączone były za pomocą taśmy.